แล้วก็มาถึงจริงๆด้วย โอกินาวา เกาะห่างไกลที่สงสัยมานานแล้วว่าตกลงมันอยู่ตรงไหนของแผนที่กันแน่
เราออกเดินทางด้วยเครื่องของ JAL ตั้งแต่สี่ทุ่ม ระหว่างเช็คกระเป๋าก็มีเรื่องขลุกขลักนิดหน่อย เพราะว่ากระเป๋าดันน้ำหนักเกิน ทำเอาใจหายใจคว่ำเหมือนกัน จริงๆ แล้วทริปนี้นับว่าเหนื่อยมากๆๆๆๆๆๆๆ เพราะต้องนั่งเครื่องไปทั้งคืน ไปเช้าเอาที่โตเกียว ประมาณ 6 โมงเช้าได้
หลังจากนั้นมีสตาฟไจก้ามารับเรา จิดสติ๊กเกอร์ให้ แล้วก็ให้นั่งรถไปที่ฮาเนดะ เพื่อที่จะต่อเครื่องไปโอกินาวา นั่งรถไม่นาน ประมาณชม.กว่าๆ แต่ก็ต้องนั่งรออีกหลายชม. เพราะกว่าเครื่องจะออกก็เกือบ 11 โมง น่าแปลกใจที่สนามบินระหว่างประเทศเค้าไม่มีภาษาอังกฤษเลย นั่งกันใบ้ทีเดียว ได้ยินมาจากเพื่อนหลายๆคนที่มาอบรมที่ไจก้าว่าได้นั่งเฟิร์สคลาสด้วย แต่ของเราเครื่องเต็ม ก็เลยอด
บ่นๆว่าตอนนั่งเครื่องมานอนไม่หลับ พอขึ้นเครื่องอีกทีคราวนี้หมดฤทธิ์แล้ว บ๊ายบาย ซ่อนตาดำจนถึงโอกินาวาเลย นับเป็นการเดินทางที่เหนื่อยจริงๆ
...เฮ้อ... ในที่สุดก็ถึงแล้วล่ะ ภาพบนสุดเป็นวิวจากห้องพัก และที่เหลือก็เป็นเมืองโอกินาวา วันแรกที่ไปถึง
